به یک عدد «هیجان عشق نخستین» نیازمندیم
skip to main |
skip to sidebar
پیوندها
برچسب‌ها
- 360 (13)
- این 161 روز (29)
- خواب ها (8)
- دعوت به ديدن فيلم (2)
- گربه ها (2)
- یادداشت های زندان (4)
- يك نما / بازيگر (1)
بايگانی وبلاگ
-
▼
2010
(161)
-
▼
مارس
(22)
- صفرم
- بعضی از ما
- آدمهای اتفاقی
- اعلام آزادی
- فوری
- خیالی که شما جیم جارموش می نامیدش
- سفر دور دنياي من قبل از سي سالگي اتفاق مي افته يعن...
- كشف جاذبه
- پيكان
- عروسی
- سكوت
- جنبه جنون
- آرامش
- کوچه
- خرس
- بازی
- ماه
- داستان تراژیک روباه و کلاغ
- پیش از طلوع
- آمار امروزمان هم رد شد در زندگی عددی نیستیم
- امروز با مینی بوس زندان رفتم دادگاه. از پنجره خیاب...
- خداحافظی طولانی
-
▼
مارس
(22)
۱۴ نظر:
از کجا بیاریم براتون؟
اگه می دونستم که مزاحم شما نمی شدم پمی جان!
والا من تا حالا تو روابطم نیافتمش ،
تو یافتی بندازش تو اولین صندوق پستی ...
هیجان عشق ِ نخستین که مال همون عشق ِ نخستین بوده و دیگه تموم شده رفته
سوفیا جان! آخه چرا تکرار نمی شه؟ از چیه این دنیا کم میشه مگه. اووووف
در ضمن این عکس پروفایلت چقدر خوشگله. از کجا اومده؟
به جایی برنمی‌خوره ولی وقتی میگی نخستین یعنی نخستین دیگه بعدش میشه دومین یا ان امین یا... خلاصه نخستین نمی شه. همونجور که زمان هیچوقت به عقب برنمی‌گرده یا ثابت نمی‌مونه.
این عکسم خوشگلم دیگه چی کار کنم؟ ؛)
خوب پس هیچی دیگه. لابد یه چیزی می دونی که می گی. بالاخره تو چند نفرو بیشتر از من جر دادی (پیرهنشونو!)
می خوای بگی عکس خودته؟!
اوا خاک بسرم ! من پیرهن کی یو جر دادم؟ چرا قصه میسازی از خودت؟ چرا دوروغ؟!
یعنی شبیه خودم نیست؟ همه میگن شبیه خودمه. ایزابل آجانی یه
آخی ایزابل آجانی عزیزم چقدر دوسش دارم
شبیه توئه چقدر
همینجوری جدی نگیر. من دروغ گفتم اعتراف می کنم
حسود!
@ مرضيه
آره به شدت. ولي تو هم مطمئني كه مي دوني چه حالي داري؟
نه.به گواهی روان کاوم نه.
نه.به گواهی روان کاوم نه.
ولي خوب حالي داري. بميري ايشالا
ارسال یک نظر