آدمی مثل من فقط یک لحظه بزرگ در زندگی دارد، یک حرکت عالی بندبازی در ارتفاع بالا. بعد بقیه عمرش را صرف این می کند که سعی کند از پیاده رو توی جوی نیفتد.
خداحافظی طولانی، ریموند چندلر
خداحافظی طولانی، ریموند چندلر
skip to main |
skip to sidebar
پیوندها
درباره من
برچسب‌ها
- 360 (13)
- این 161 روز (29)
- خواب ها (8)
- دعوت به ديدن فيلم (2)
- گربه ها (2)
- یادداشت های زندان (4)
- يك نما / بازيگر (1)
بايگانی وبلاگ
-
▼
2010
(161)
-
▼
مارس
(22)
- صفرم
- بعضی از ما
- آدمهای اتفاقی
- اعلام آزادی
- فوری
- خیالی که شما جیم جارموش می نامیدش
- سفر دور دنياي من قبل از سي سالگي اتفاق مي افته يعن...
- كشف جاذبه
- پيكان
- عروسی
- سكوت
- جنبه جنون
- آرامش
- کوچه
- خرس
- بازی
- ماه
- داستان تراژیک روباه و کلاغ
- پیش از طلوع
- آمار امروزمان هم رد شد در زندگی عددی نیستیم
- امروز با مینی بوس زندان رفتم دادگاه. از پنجره خیاب...
- خداحافظی طولانی
-
▼
مارس
(22)
۲ نظر:
این عالی بود
مرسی سوفیا جان. عجیب اینکه خداحافظی طولانی رو تو زندان گیر آوردم و خوندم. اینم از یادداشت های اونجاست.
ارسال یک نظر