شب و سکوت و سه تاری که لال مانده منم
بیا کمی بنوازم
بیا کمی بزنم
رونوشت: ...
بیا کمی بنوازم
بیا کمی بزنم
رونوشت: ...
فروردین ۱۴، ۱۳۸۹
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
پیوندها
درباره من
برچسب‌ها
- 360 (13)
- این 161 روز (29)
- خواب ها (8)
- دعوت به ديدن فيلم (2)
- گربه ها (2)
- یادداشت های زندان (4)
- يك نما / بازيگر (1)
بايگانی وبلاگ
-
▼
2010
(161)
-
▼
آوریل
(26)
- کاش انتخاب هایم به تو محدود بود.
- صرفاً برای ثبت در تاریخ
- من اگر دختر بودم
- خرده داستان جنايي
- قشنگ
- در ستایش شکست خوردگان تاریخ
- استنلی را همه دوست دارند
- ما بدبخت ها
- دوست داشتن / دوست نداشتن
- عادت فراموشی
- لاک پشت بودن
- از اين لحاظ
- در موسسه فنی کالیفرنیا
- Almost Famous
- ...
- چه
- كلمات
- تكرار
- خواب ها
- پچ پچ
- دو روز
- آن
- اعلام خاموشی
- رونوشت برابر اصل
- رسیدن به آرزوها
- من
-
▼
آوریل
(26)
۹ نظر:
از نوازنده انتظار نوازش نداشته باش...اون ديگه تحمل خودش رو هم نداره چه برسه به سه تارش....
In there
And now I'm lost in
all those storms
Without you,
So afraid I miss your warmth.
Forgive me.
Don't let me fall and
take me home again.
Is it wrong? Is it right?
It don't matter if we
come home tonight
There's a light,
Let it in
Do begin.
Is it wrong? Is it right?
It don't matter if we
come home tonight
There's a light,
Let it in again.
It's so easy.
We only have to go inside,
So easy.
Try to make it.
We'll see the light
'cause it's in there.
Is it wrong? Is it right?
It don't matter if we
come home tonight
There's a light,
Let it in,
Do begin.
Is it wrong? Is it right?
It don't matter'cause we
came home tonight
There's a light,
Let it in again.
Let it in.
Lyrics: Dreaming, Fool's Garden
مرسي رضوانه جان خيلي خوب بود. ديدي ميشه كامنت بذاري. با اجازه ات ادت كردم
ايرن، نوازنده بدون ساز ديگه همدمي نداره...
این شر منو یاد 360 میندازه
مرضيه جان اين شعرو كه خودت بم ياد دادي. رونوشتش هم به خودته. گفتم شايد نخواي اسمت بياد اينجا.
ممنون.
ممنون.
ارسال یک نظر